Voordragte oor navorsing
Terug na Navorsing
DIALOGIESE NAVORSING (ONDERHOUD)
Dialoog (gesprek) is nodig om waarheid aan die lig te bring en dit is
slegs outentiek moontlik vir 'n individu in dialoog met 'n ander
individu (Karl Jaspers). Dit beteken dat die onderhoud (dialogiese
navorsing) 'n besondere navorsingsprosedures is veral wanneer besondere
waarde geheg word aan begryping en die soeke na waarheid (Buber,
Strauss, Gadamer). 'n Oop dialoog tussen 'n span navorsers verseker
getrouheid aan data (gegewens) en bevorder die diepte van begryping.
Voordele van dialogiese spanwerk:
(i) Deurdat 'n aantal perspektiewe in 'n span verteenwoordig
(moet) word, kan bevooroordeeldheid en vooroordele maklik(er)
raakgesien word.
(ii) 'n Verskeidenheid van perspektiewe lei tot 'n ryker
interpretasie van data.
(iii) Die deel en verspreiding van navorsingstake is moontlik met
span-
of groepnavorsing.
(iv) Wanneer nagraadse studente in so 'n groep opgeneem word,
word opleiding in navorsingsmetodologie sinvol moontlik.
Drie vlakke van navorsingsonderhoud kan onderskei word:
(i) Voorbereidende dialoog:
Individuele opinies oor die betrokke verskynsel word gelug.
Dit lei tot 'n aanvanklike deling van perspektiewe en 'n
identifikasie van vooroordele.
(ii) Oorgangsdialoog:
Spanlede voel hulle direk betrokke by die gebeure en so
ontstaan 'n gevoel van verpligting ten aansien van die
begryping van 'n verskynsel.
(iii) Fundamentele dialoog:
Diskussie (bespreking) vind plaas van
* persoonlike verklarings vir (d.w.s. begryping) van die
betrokke verskynsel.
* bespreking van die verskillende persoonlike verklarings
(wyse van begryping).
* 'n kollektiewe begryping, ontstaan en deurgaans word 'n
houding van openheid teenoor die data (gegewens)
gehandhaaf.
Op dié wyse word navorsingskwaliteite verhoog.
Dimensies van die dialoog:
Twee van die essensiële dimensies van outentieke dialoog is struktuur en
vryheid.
Struktuur verwys na
* fokus op die verskynsel (skynende data) self
* essensie-openbarende (= radikale) interpretasie
* wedersydse agting vir die deelnemers se vlak van begryping en
deelname.
Vryheid verwys na
* deelnemers se vermoë om hulle verbeelding (Husserl se produktiewe
fantasie) te gebruik
* deelnemers se openheid en ontvanklikheid vir dit wat nuut en
verskillend is in ander se ervarings en interpretasies.
Struktuur en vryheid dra by tot die ontstaan van 'n vertrouensverhouding
en samehorigheidsgevoel wat bevorderend is vir die verdieping
(intensivering) van die dialoog.
Die vertrouensverhouding verskerp
(i) wanneer wedersydse aanvaarding geskied omdat dit wat 'n
spanlid sê aangehoor en waardeer word.
(ii) deur 'n belewing van rigting, d.w.s. is iets spesifiek
wat die groep probeer om te begryp.
(iii) deur 'n gevoel van vryheid omdat die groep vry voel om te vra,
om
te waag, om kreatief te wees ten aansien van die verskynsel
(verskynende data) wat bestudeer word.
(iv) deur 'n respek en agting vir mekaar.
(v) 'n belewing dat die kwalitatiewe aspekte van die groeplede se
persoonlike ervarings geldig is en die moontlikheid van
algemeengeldigheid (universaliteit) inhou.
o-0-o
|