Terug na lys van publikasies
KURRIKULUM : PEDAGOGIESE EVALUERING
DEEL 1
1.  INLEIDEND
Vir die doel van hierdie artikel word die volgende onderskeidings gemaak:
- In hedendaagse skoolverband word onder kurrikulum verstaan die wetenskaplikverantwoordbaar
beplande weg (kurrikuluminhoud) waarlangs die formele didakties-pedagogiese gebeure moet
verloop.
- Kurrikuluminhoud as inhoud geskik vir aanwending in formele didakties-pedagogiese
situasies, omsluit geselekteerde, geordende en ge-evalueerde doelstellings, leerstof (die
sillabus) didaktiese oorwegings en verwysings na verwerklikbare pedagogiese fundamentalia.
- Didaktiese oorwegings sluit in: kriteria, beginsels, leeraangeleenthede, grondvorme,
metodes, onderwysmiddels, ensovoorts.
- Die term kurrikulum word hoofsaaklik in tweërlei verband aangewend in didaktiese literatuur,
naamlik, enersyds om aan te dui wat binne skoolure aangebied word en hoe dit georganiseer word
(skoolvakke, vakversamelings, roosters, ensovoorts) en andersyds om die inhoud van 'n vak en
alles wat daarmee saamhang aan te dui (doelstellings, leerstof, ensovoorts). In beide gevalle
gaan dit egter om geselekteerde, geordende en geëvalueerde inhoud.
Kurrikulum dui die leerstof aan wat in die totaal aangebied sal word in die gang van 'n
tydperk, dit wil sê die kurrikulum gee 'n makrostruktuur van leerstof, gewoonlik as
vakversamelings en ander leerervaringe. Breë doelstellings is hierby inbegrepe.
Sillabus gee 'n getematiseerde uiteensetting van leerstof wat in 'n spesifieke vak
aangebied sal word, dit wil sê as 'n mesostruktuur. Dit is veral hier waar pedagogiese en
didaktiese oorwegings (riglyne) aangedui word. Breë doelstellings is hierby inbegrepe.
Doelstellings (didaktiese interpretasies) is breë, algemene oogmerke (ook in die konteks
van spesifieke inhoude). Dit is by kurrikulering, ook betreffende die vak, slegs moontlik om
breë doelstellings te gee.
Doelwit (didaktiese interpretasie) is baie spesifiek en uitdruklik geartikuleer; in
verband met lesbeplanning aangewend; dit is trouens so spesifiek dat die doelwit as konkrete
handeling van die leerlinge uitgedruk word, byvoorbeeld opnoem, beskrywe, verklaar, konstateer,
teken, bereken, ensovoorts.
Die sleutelbegrippe is:
- geëvalueerde doelstellings
- didaktiese oorwegings (riglyne)
- verwerklikbare pedagogiese fundamentalia (essensies)
- leerstof (die sillabus).
Om 'n pedagogiese evaluering van 'n kurrikulum te onderneem beteken onder andere dat aandag gegee
moet word aan die eerste drie sleutelbegrippe wat so pas genoem is.
Dit kan gedoen word op die volgende wyse: 'n bestaande kurrikulum word geneem en dan word die
verwysings daarin na die eerste drie sleutelbegrippe geëvalueer. Dié evaluering sal soos volg
geskied:
Doelstellings: vir sover dit moontlik is, sal die doelstellings wat in die kurrikulum-
dokument vermeld word, geplaas word binne die raamwerk van pedagogiese doelstruktuur-essensies.
Dit sal in tabelvorm vertoon word, waar daar in die eerste kolom die bepaalde doelstelling
(doelwit) weergegee word en in die tweede kolom die begrondende pedagogiese
doelstruktuuressensies aangedui word. Die onderwyser moet die betekenis van hierdie begronding
aflei uit sy kennis van die fundamenteel-pedagogies geopenbaarde doelstruktuuressensies.
Didaktiese riglyne: gewoonlik word die didaktiese riglyne in die kurrikulumdokument self
aangetoon. Omdat dit in hierdie artikel gaan om 'n fundamenteel-pedagogiese perspektief, sal
vervolgens 'n tabel saamgestel word wat soos volg sal lyk: in die eerste kolom sal vermelde
didaktiese riglyne weergegee word, terwyl daar in die tweede kolom aangetoon sal word welke
pedagogiese essensies daar weens die aanwending van 'n bepaalde riglyn opgeroep word. Die
onderwyser moet die betrokke pedagogiese essensies ken ten einde die betekenis van die oproep
daarvan te begryp.
Pedagogiese essensies: die verskyning van die pedagogiese essensies wat dit moontlik maak
om te beweeg na die pedagogiese evaluering van 'n kurrikulum, is reeds aangedui met die
voorgaande bespreking van doelstellings en didaktiese riglyne.
Die sillabus wat as demonstrasie gebruik gaan word vir die beweging na pedagogiese evaluering is
die Transvaalse Onderwysdepartement se "Sillabus vir Algemene Wetenskap (Natuur- en Skeikunde
Komponent. Junior Sekondêre Fase, Standerd 5, 6 en 7." Implementeringsdatum 1984).
2.  DOELSTELLING-EVALUERING
Die algemene doelstellings wat in die so pas genoemde sillabus verskyn, roep vir die fundamenteel-
pedagogies geskoolde onderwyser die volgende doelstrukture en betekenisse daarvan vir die
kurrikulum op.
DOELWITEVALUERING
Doelwitte
(uit sillabus)
|
Begrondende pedagogiese doelstrukture
|
Uitleg van Kurrikulumbetekenis
1.  Kennis sal opdoen aangaande die wêreld waarin by leef.
|
Doelstelling:
Sinvolheid van bestaan.
Doelwitte:
- Bewuswees van lewenseise
- Besef van bevraagdheid
- Voer van 'n verantwoordelike lewe.
- Rekenskap gee van deelname.
|
- Onderwysinhoud word so geselekteer en aangebied dat dit die leerling sal help om te kom tot
aanvaarding daarvan dat dit sinvol is om kennis in ag to neem wat betekenisvol is vir 'n
doeltreffende lewe.
- Die kind stel hom oop vir onderwysinhoud wat as sinvol beleef word.
- Die skool word vir die leerling h ernssituasie wanneer by beleef dat sinvolle
(tersaaklike, paslike) onderwysinhoud ontsluit word.
- Die kind se voorneme om te leer word kragtig en lewendig gerig op onderrigsinhoud wat deur
sinvolle onderrig (paslike didaktiese riglyne) ontsluit word.
- Die vraende bewussyn van die kind word skerp gewek en kom deur sinvolle onderrig van
paslike onderwysinhoud in beweging.
- In 'n sinvolle onderrig en leerruimte word daar met erns deurgebreek na die essensiële van
die onderwysinhoud.
|
Doelwitte
Doelstrukture
|
Kurrikulumbetekenis
2.  Die nodige woordeskat en terminologie in verband met hierdie kennisinhoude en hulle
gebruik sal opdoen.
|
Doelstelling:
Sedelik-selfstandige besluitneming en verantwoordelike handeling.
Doelwitte:
- Getrouheid aan beslissings.
- Keuse in die lig van behoorlikheidseise.
- Handeling in die lig van behoorlikheidseise.
- Selfstandigheid in keuse.
- Selfstandigheid in handeling.
- Verantwoordelikheidsaanvaarding vir keuse.
- Verantwoordelikheidsaanvaarding vir handeling.
- Keuse vir behoorlikheidseise.
- Aanvaarding van persoonlike verantwoordelikheid.
|
- Heldere formulering van die essensiële van die geselekteerde onderwysinhoud spoor aan tot
selfstandige en verantwoordelike handeling daarmee.
- Ten einde die kind aan te spoor om onderwysinhoud met toenemende selfstandigheid en
verantwoordelikheid te hanteer moet die betekenis in die vorm van begrypbare paslike terminologie
as "betekenis-vir-my" toegeëien word.
- Die kind wat toereikende geleentheid kry tot waarneem, kom met toenemende selfstandigheid met
onderwysinhoud soos dit werklik is, dus soos dit eg deur middel van paslike eiesoortige
terminologie verskyn, in aanraking.
- Die werklikheid (onderwysinhoud) wat deur middel van paslike didaktiese riglyne ontsluit word,
lei tot 'n toenemende selfstandige ontmoeting daarmee deur bemiddeling van paslike eiesoortige
terminologie.
- Onderwysinhoud wat skerp verskyn deurdat paslike, eiesoortige en begrypbare terminologie
gebruik word, roep op tot selfstandige handeling.
- Aanwending van slegs die korrekte terminologie moet as behoorlikheidseis aanvaar word en
dié korrektheid moet voortdurend beoordeel word.
3.  Die vermoë sal ontwikkel om probleemsituasies te isoleer, te analiseer en op
wetenskaplike prosedure en denkwyse toe te pas.
|
Doelstelling:
Menswaardigheid
Doelwitte:
- Bewuswees van menswaardigheid.
- Beoefening van menslikheid.
- Wete van waardeverwerkliking.
- Agting vir ander se menswaardigheid.
|
- Ontmoeting met probleme wat voortvloei uit paslik geselekteerde onderwysinhoud, bevorder 'n
toenemende lewe met die besef van die waardevolheid van probleme wat op die lewensweg verskyn.
- Behoorlike hantering van probleme wat uit die gepaste onderwysinhoud voortvloei, lei
geleidelik tot 'n besef dat die ontvlugting van probleme mensonwaardig is, terwyl die aanpak
daarvan menswaardigheid bevorder.
- Ontmoeting met die werklikheid (ouderwysinhoud) as probleem in die vorm van betekenisvolle
vraagstelling aan die lerende kind, lei tot 'n toenemende bewuswording van die waardevolheid
daarvan.
|
4.  Die vermoë sal ontwikkel om objektief waar te neem.
|
Doelstelling:
Normidentifikasie.
Doelwitte:
- Behoorlikheids-beoefening uit eie keuse.
- Vereenselwiging met besondere norme.
- Toereikende normkennis.
|
- Die norme waarmee vereenselwig moet word met die waarneem wat deur die geselekteerde
onderwysinhoud vereis word, is:
- verhelderende rangskikking van gegewens
- paslike organisasie van gegewens
- onbevooroordeelde ontmoeting met die werklikheid soos dit is
- Vooroordeelsvrye waarnemende deelname aan die soektog na kernfeite (essensies) van die
geselekteerde onderwysinhoud, word as 'n besondere norm beleef en in 'n steeds toenemende mate
geleef.
|
5.  Bewus moet word van wetenskap as 'n aspek van kultuur en implikasie van natuurwetenskap
vir die mens se lewenswyse; deur sy kennismaking met die wonder en wetmatigheid van die natuur,
bewus sal word van die grootsheid van die Skepping en gevolglik'n eerbled en waardering vir die
Skepper sal ontwikkel.
|
Doelstelling:
Lewensopvatlike verantwoordbaarheid
Doelwitte:
- Aanvaarding van die besondersheid van die lewensopvatting.
- Bewuswees van lewensopvatlike eise.
- Kennis van lewensopvatting.
- Bestendiging van lewensopvatting.
|
Word daar in die onderwysinhoud self en in die aanbieding daarvan te veel klem gelê op 'n
onverbiddelike natuurnoodwendigheid aan die een kant en die mens se vermoë om dit in formules
vas to lê en tot wette te herlei - wette aan die hand waarvan by sy eie heil sal kan uitwerk en
ook die natuur na sy wense kan reguleer - kan die kind 'n grootheidswaan kry waar God vir hom
oorbodig raak. Aan die anderkant kan daar aan die hand van dieselfde orde in die natuur gewys
word op die grootheid en volmaaktheid van die Skepper, om die kind juis daardeur tot meer
geloofsekerheid to bring.
| | | | |
3.  EVALUERING VAN DIDAKTIESE RIGLYNE
Aangesien didaktiese riglyne onder andere beskryf kan word as voorwaardes vir die
didakties-pedagogiese gebeure om aan die hand van geselekteerde onderwysinhoud in beweging te kom,
sal die kenner van fundamenteel-pedagogiese essensies onmiddellik twee ekwivalente raaksien:
beweging en bedrywigheid.
Die beweging vanaf sillabus na kurrikulum sal dan daaruit bestaan om te bepaal welke pedagogiese
bedrywigheidstrukture opgeroep word deur gestelde didaktiese riglyne. Voorts sal 'n uitleg gegee
moet word van die kurrikulumbetekenis van sodanige oproep.
DIDAKTIESE RIGLYNEVALUERING
Didaktiese riglyne
(resp. leerhandelinge)
(uit sillabus)
|
Opgeroepte pedagogiese bedrywigheidstrukture
|
Uitleg van Kurrikulumbetekenis
|
A.  Didaktiese riglyne uit besondere doelstellings ten opsigte van kennis.
1)  Kennis van die gebruik van toepaslike instrumente, apparaat en materiaal EN ontwikkeling van
die vermoë om gegewens te orden, te ontleed en sinvolle afleidings daaruit te maak.
|
Inspannende lewenswyse
- Beweging na inspanning.
- Dinamiese deelname.
- Oorwinning oor passiwiteit.
|
Inspanningloosheid moet verlaat word deur onderwysinhoud en didaktiese riglyne wat vereis dat
apparatuur gebruik (aangewend) word in praktiese werk en dat die resultate georden en ontleed
word.
Kragtige en bedrywige deelneming aan onderwysinhoud wat apparatuur-hantering eis, moet
verwag word, gepaard met die eis dat die betrokke gegewens georden en ontleed moet word.
Om nie te wil handel en saam te doen in die hantering van apparatuur-vereisende onderwysinhoud nie moet
afgekeur word. Daar moet saamgestem word met die leerling se pogings om via apparatuur-hantering
betrokke te raak en om self afleidings te maak, word voorkeur vir inspanning bevorder.
|
Didaktiese riglyne
|
Bedrywigheidstrukture
|
Kurrikulumbetekenis
|
2)  Kommunikasie met die hulp van 'n voldoende wetenskaplike woordeskat.
|
Wagende lewenswyse
-  Saambetekening
-  Saamlewe van behoorlikheidseise
-  Saamwaag met moed
Om saam met ander (onderwyser en mede-leerlinge) te soek na dit in die fisiese wêreld wat werklik
betekenisvol is en om die uitkoms van die soeke in paslike terminologie te verwoord en mee te
deel.
Om gewillig to wees om ten aansien van onderwysinhoud met die behoorlike voorbeeld wat die
onderwyser stel te probeer nadoen (vgl demonstrasie deur die onderwyser wat aan al die gestelde
eise voldoen).
Met dapperheid moet saam met ander (byvoorbeeld lede van h groep wat saam eksperimenteer) gekies
word vir die behoorlike (om byvoorbeeld stiptelik te hou by die voorskrifte) en gehandel word in
die lig van die behoorlike.
|
3)  Die uitsoek van toepaslike kennis en begrippe en die toepassing daarvan in bekende
sowel as nuwe situasies.
|
Betekenende lewenswyse
- Heg van betekenisse
- Toets van betekenisse
- Belewing van betekenisse
- Betekenisvolle dade
|
Betekenisse word toegeken aan die geselekteerde onderwysinhoud.
Die leerling moet gehelp word om te toets of die betekenisse wat hy toeken (dit wil sê sy kennis)
reg en behoorlik is en 'n besondere wyse om dit te doen is uittoetsing deur toepassing. Die
persoonlike betekenis (betekenis-vir-my) van die verworwe kennis moet aangevoel en aanvaar word.
Aanvoeling en aanvaarding word versterk wanneer toepassings-moontlikhede geëksploreer word.
Betekenisse in geselekteerde onderwysinhoud (kennis) moet in dade omskep word en in verband
daarmee moet die leerling sinvolle opdragte ontvang (soos byvoorbeeld om te soek na
toepassingsmoontlikhede).
|
B.  Didaktiese riglyn uit die besondere doelstellings ten opsigte van gesindheid:
Die verstaan van sekere basiese begrippe wat deur voortgesette studie verder uitgebou kan word.
|
Hopende lewenswyse
- Voorstelling van toekoms
- Interpretasie van verlede
- Rig op toekoms
- Hede besluit oor en werk aan toekoms
|
'n Beeld van die toekoms wat in aantog is, kan ontstaan wanneer die betekenis van die basiese
begrippe vir verdere natuurwetenskaplike ontwikkelinge verduidelik word.
Die hoop dat die begrippe waarmee hy nou worstel betekenis het vir toekomstige toepassing, moet
lewendig gehou word.
Die betekenis wat die basiese begrippe, wat afkomstig is uit die verlede, het vir die toekoms
waarop hy hoop, moet uitgelê word.
Hulp aan die leerling om aan die hand van basiese begrippe in beweging te kom in die rigting van
'n toekoms waarin sy kennis uitgebrei sal wees, word gebied aan die hand van geselekteerde
onderwysinhoud.
Deur die voortgesette studie-moontlikhede wat die geselekteerde onderwysinhoud bied te
verduidelik, word besluite oor die studie-toekoms en die voorbereiding daaroor, vir die leerling
sinvolle handelinge.
|
C.  Didaktiese riglyn uit die besondere doelstellings ten opsigte van vaardighede:
die verwerwing van basiese vaardighede
|
Ontwerpende lewenswyse
- Verlange na toekoms
- Werklikheid as nuwe moontlikheid
|
'n Begeerte om nie te volstaan met die huidige toedrag van sake wat vaardigheid betref nie, of om
tevrede te wees met dit wat tot vandag toe bereik is nie, maar om steeds te verbeter, word gewek
met behulp van onderwysinhoud wat vaardigheid vereis.
Elke nuwe mylpaal wat met die inoefening van 'n bepaalde vaardigheid bereik word, moet as 'n nuwe
begin vir verdere vordering gesien en aanvaar word.
|
D.  Didaktiese riglyne uit die geselekteerde onderwysinhoud self:
- meet
- bepaal
- bereken
- ondersoek
- vergelyk
- klassifiseer
- maak
- stel vas
- demonstreer
|
Selfbegrypende lewenswyse
- Kritiese selfbeoordeling
- Begryping van bevraagdheid
- Begryping van behoorlikheidseise
- Begryping van verpligting
|
'n Skerp bekyking van die eie wyse van verwerkliking van besondere natuurwetenskaplike handelinge
(kolom 1).
'n Duidelike besef dat hy geroepe is om sy positiewe moontlikhede (insluitende die moontlikhede
met die handelinge wat gelys is in kolom 1) in diens te stel van die verwerkliking van die hoogs
waardevolle (dit waaraan hoogste waarde geheg word).
'n Heldere kennis van die eise wat die handelinge gelys in kolom 1 stel, verskerp die deelname
daaraan. 'n Toereikende kennis van die verpligtinge wat die genoemde handelinge inhou en die
kritiese beoordeling van die eie voldoening daaraan, verskerp die selfbegryping.
| |
DOELWITEVALUERING EN DIE PEDAGOGIESE VERHOUDINGE
Die kenner van Fundamentele Pedagogiek weet tat die pedagogiese verhoudingstrukture dien as
moontlikheidsvoorwaardes vir die verwerkliking van enige doelwit wat ten aansien van die
kind-in-opvoeding gestel mag word. Hy weet ook, aan die ander kant, dat indien die gestelde
doelwitte (met betrekking tot die geselekteerde onderwysinhoud) verwerklik word, dit lei tot
versterking van die pedagogiese verhoudingstruktuuressensies.
Doelwitte wat betekenisvol daartoe kan bydra dat die pedagogiese verhoudinge verwerklik word,
verdien daardeur bestaansreg. Wanneer daar gekyk word na die volgende sleutelbegrippe wat in die
sillabus waarna telkens in hierdie artikel verwys is voorkom, is dit nie moeilik om af te lei dat
deur die implementering daarvan die pedagogiese begrypings-, vertrouens- en gesagsverhouding
versterk word nie. Die sleutelbegrippe is:
- Kennisverwerwing
- Kennisaanwending
- Kommunikasie
- "Ontwikkeling" van "vermoëns"
- Wek van belangstelling
- Vaardigheidsverwerwing.
In hierdie verband is die volgende sinne betekenisvol:
- Die onderwyser moet die kind help om sy moontlikhede tot kennisverwerwing, kennisaanwending,
kommunikasie, belangstelling en vaardigheid, te ontdek en te begryp (begrypingsverhouding).
- Die kind moet toegelaat word om 'n aktiewe aandeel te neem aan waardevolle bedrywighede soos
kennisverwerwing, kennisaanwending, kommunikasie, gedying van sy moontlikhede en
vaardigheidsverwerwing (vertrouensverhouding).
Na Deel 2
|